1- دنیا همه‌اش جهل است، مگر آنجا که علم باشد. یعنی علم معنوی و خدایی.
2- علم همه‌اش حجت است، مگر آنجایی که عمل باشد. حجت این علم شهودی است برای فردای قیامت که می‌گوید مرا داشتی و عمل نکردی.
3- عمل همه‌اش ریاست، مگر اخلاص باشد. یعنی فقط برای رضای خدا باشد.
4- اخلاص همه‌اش در خطر است، تا آنجا که خود را در بهشت ببینی.
از امام صادق (ع) سوال می‌کنند: راحتی دنیا در چیست؟ می فرمایند در ترک هواهای نفسانی. ترک آنچه را که دلت می‌خواهد.

سوال می‌کنند: راحتی آخرت در چیست؟ می‌فرمایند هر وقت خود را در بهشت دیدی آن وقت راحتی.
رسول گرامی (ص) فرمودند:

 1- عالم بی‌خدا و بی‌عمل چون اتاق بی‌سقف است.

 2- رئیس بی‌عدالت چون جوی بی‌آب است.

3- ثروتمند بی‌سخاوت مانند درخت بی برگ است.

 4- فقیر بی‌صبر چون چراغ بی‌نور است.

 5- زنان بی‌حیا چون غذای بی‌نمک اند. لذا خود را بپوشانید، عفاف و حجاب داشته باشید. چون زن‌های بی‌عفاف و بی‌حجاب مانند برگ‌های پاییزی که بی‌اختیار می‌ریزند و زیر دست و پا لگد می‌شوند، ارزشی جز لگد شدن ندارند.